Η μόνη δυνατή επέμβαση είναι η εξυγίανση της δομής. Η πολυπλοκότητα των εργασιών εξυγίανσης εξαρτάται από την έκταση και το βάθος της διάβρωσης που έχει επέλθει και ανάλογα εκτελούνται εργασίες εξυγίανσης επιφανειακής αποκατάστασης όταν υφίστανται επιφανειακές φθορές κυρίως στις επικαλύψεις του οπλισμένου σκυροδέματος ή εργασίες δομικής αποκατάστασης όταν απαιτείται εξυγίανση μεγάλων τμημάτων σκυροδέματος που έχουν υποστεί φθορά. Αυτό πραγματοποιείται με μη συρρικνούμενα επισκευαστηκά κονιάματα μέσω μέτρου ελαστικότητας σε συνδυασμό με αντιδιαβρωτικά υλικά για τον οπλισμό του σκυροδέματος.

Η σύνδεση τμημάτων που έχουν υποστεί αποκόλληση ή νέων στοίχων σκυροδέματος πραγματοποιείται με την εφαρμογή δομικών συγκολλητικών υλικών, συνήθως με βάση εποξειδικές ρητίνες. Στις επεμβάσεις συγκόλλησης περιλαμβάνεται η εφαρμογή μιας στρώσης συγκολλητικού για τη συγκόλληση προκατασκευασμένων στοιχείων από σκυρόδεμα σε διάφορα υποστρώματα (προκατασκευασμένα στοιχεία από σκυρόδεμα με Θιξοτροπικά εποξειδικό συγκολλητικό) και οι εργασίες που σχετίζονται με τη διάστρωση ενισχυτικών πρόσφυσης για επάλληλες στρώσεις σκυροδέματος (νωπό σκυρόδεμα πάνω σε παλιό σκυρόδεμα με ρευστό εποξειδικό συγκολλητικό).

Τα προβλήματα που δημιουργούνται λόγω της φθοράς στην οποία υπόκεινται οι δομές, καθώς και τα προβλήματα δομικής ενίσχυσης καθιστούν απαραίτητη την αποκατάσταση ή/και τη βελτίωση της καταλληλότητας των δομικών στοιχείων. Λαμβάνοντας αυτό υπόψη, μερικές φορές είναι αναγκαίο να πραγματοποιούνται ορισμένες επεμβάσεις στις συγκεκριμένες κατασκευές με συστήματα που να βελτιώνουν την καταλληλότητα τους. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τη συγκόλληση χαλυβοελασματων (με ενέσιμη λεπτόρρευστη εποξειδική ρητίνη - διαμορφωμένα χαλυβοελάσματα) ή 'μανδυών' (με θιξοτροπικό εποξειδικό συγκολλητικό - επίπεδα χαλυβοελάσματα) κάτω και γύρω από τα δομικά στοιχεία.